طول، عرض و ضخامتِ مناسبِ میراگر تسلیمی- غلطکیِ بیضی­شکلِ (ساخته­شده از ورق ­فولادی) بر اساس طراحی و محاسبات، معین می­گردد. داخل این میراگرها، دو یا چند غلطک فولادی به ­منظور تحمل بار ­ثقلی، جاگذاری شده که باعث کاهش بار ­مُرده­ی ساختمان بر روی ستونها می­گردد. درصورت استفاده از یک غلطک، احتمال انحراف غلطک از محور­حرکتی در­هنگام جابجایی بسیار زیاد می­باشد. بکارگیری دو یا چند غلطک، علاوه ­بر افزایش ظرفیت باربری، موجب توزیع بهتر نیرو در سطح بیشتری می­شود.

با وارد ­شدن نیرو به میراگر و غلطیدن غلطکها، حرکات رفت ­و­ برگشتی دائماً در قسمتهای منحنی رخ می­دهد و قسمتهای صاف هیچ تغییر­شکلی ندارند. قسمتهای منحنی با حرکات غلطان و خمشی انرژی­ ورودی را تلف می­کنند. تمرکز تنش در یک نقطه نمی­باشد (نقطه تسلیم دائماً درحال تغییر است). کرنشها، بسیار کوچکتر و موضع آن دائماً متغیر است. بنابراین میراگر می­تواند تا سیکلهای بالا ظرفیتش را حفظ کند و دیرتر وارد مرحله خستگی بشود و ازدیاد طول، بسیار ناچیز خواهد بود.

تعداد غلطکها بر اساس میزان بار­ ثقلی که تحمل یا منتقل می­کند، محاسبه می­گردد. در طبقات بالاتر می­توان از تعداد غلطک کمتر با عرض کمتر استفاده کرد و هر­چه طبقات به ­سمت پایین می­آید، می­توان به ­تعداد غلطکها و عرض آنها اضافه نمود. قطرِ غلطک براساس مقطع داخلی میراگر تعیین می­شود. استحکام غلطک نیز باید از استحکام (سختی) متریالِ میراگر، بیشتر باشد.